Er zijn mensen in mijn omgeving die mij accepteren, die dezelfde ideeën en filosofieën hebben. Waar ik mee kan lachen en kan huilen. Maar soms kan vriendschap benauwend zijn......Ik heb namelijk heel veel persoonlijke ruimte nodig waarin ik alleen moet zijn. Die ruimte heb ik nodig om op te laden, ik balans te komen. Bij een aantal mensen denk ik dat er nog verwachtingen zijn.Verwachtingen omdat ik niet voldoe aan het plaatje wat zij hebben van mij. Eigenlijk wil ik niet meer aan die verwachtingen voldoen. Verwachtingen zijn voor mij een teken van onzekerheid en wantrouwen. Grip willen hebben op dingen die je juist moet loslaten............. Ik heb er een allergie voor ontwikkeld . Ze bereiken namelijk het tegenovergestelde van wat ze willen bereiken. Ik haak af. Gelukkig ken ik ook mensen die dat begrijpen en die weten dat het ook na, een half jaar ,zonder contact, nog goed is. Voor mij is namelijk echte vriendschap gelijk aan onvoorwaardelijk houden van. Twee mensen die gelukkig zijn met zichzelf en daarnaast genieten van elkaars gezelschap....
