Stilte......

 Stilte is voor mij belangrijk. Ik laad er van op. Stilte geeft mij het gevoel van rust en het gevoel onderdeel te zijn van een groter geheel. Stilte laat mij daarmee verbinden.
Echte stilte is er bijna niet meer te vinden. In m'n hoofd is het nooit stil. Nooit geweest ook.
Ben eigenlijk altijd aan het denken. Je moet mij niet vragen waar ik dan aan zit te denken. Ik zou het je niet kunnen vertellen.
Ik heb de stilte buiten mijzelf nodig om de vele gedachten en gevoelens te ordenen en te uitten door te schilderen en te schrijven.
 Als de ruis en het lawaai in mijn omgeving te lang heeft geduurd is het alsof ik kortsluit. Dat kortsluiten is een akelig gevoel van onbestendigheid en chaos. Dat probeer ik dus te voorkomen! Dat doe ik door zoveel mogelijk drukte en ruis te vermijden.
Laat het nou heel lastig zijn om de stilte op te zoeken. Het zoeken gaat nog wel maar het vinden, dat is de ultieme uitdaging. Even een voorbeeld uit mijn dagelijks leven. Op dit moment hoor ik van alles. Heel irritant. En dan heb ik niet eens de radio aan. Het zoemen van de wasmachine, de ruis van de computer, het aanslaan  van de koelkast. En dat is alleen nog maar in het huis! Ik woon midden in de stad. Ik hoor de auto's voorbijgaan, een jongeman op een barrel, gillende kinderen aan de hand van hun moeder, een blaffende hond, de telefoon van de buurvrouw.
Om in balans te komen  heb ik absolute stilte en rust nodig. De ruis van mijn omgeving gaat meestal wel.
Maar dan is er de medemens die praat om het praten! Op m'n werk, in de winkel, op straat kom ik ze tegen. Het zijn mensen die niet weten wanneer ze moeten stoppen met praten. En het meest irritante van dat alles is dat ze ook van allerlei onzin uitkramen.
Waarvan ik denk : " Waarom vertel je mij dit in vredesnaam ! ?" .
Wat is het belang van het aantal gespaarde zegeltjes van de Appie Heijn? Waarom  wil ik weten dat je tante van de moeders kant bronchitis heeft? Waarom vertel je mij dat je altijd buikpijn hebt na het eten van vette worst ? Wat is het belang van het feit dat een vriendin van een vriendin weer terug wil bij haar ex? Waarom moet ik weten dat Dubro beter is dan Ajax ? Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan maar dan ben ik bang dat jullie allemaal  afhaken........
In mijn omgeving merk ik dat het lastig is je snufferd dicht te houden. Dodelijk vermoeiend !
Het lijkt wel alsof mensen het nodig vinden om te praten om de stilte juist te doorbreken. Alsof het eng is. Stilte maakt dat je met de neus op de feiten wordt gedrukt. Hier spreekt een ervaringsdeskundige. Je binnenwereld dringt zich ineens aan je op. De afleiding is weg en dat kan voor sommigen angstaanjagend zijn.......
Voor mij niet. Ben niet bang voor mezelf, voor wie en wat ik ben. Ben ook niet bang voor wat ik denk en voel. Daarom kan ik ook prima alleen zijn en heb ik mensen en hun ruis niet nodig om overeind te blijven. Koetjes en kalfjes is op zijn tijd prima. Maar teveel en altijd dan haak ik rap af.
Geef mij dan maar stilte .........





Vandaag ben ik jarig....

Vandaag ben ik jarig, al 49 jaar elk jaar op 10 augustus. Heb me eigenlijk altijd al afgevraagd waarom zo'n dag gevierd moet worden. Wat een larie! Weer zoiets bedacht door mensen, een achterlijke traditie waar niemand bij na denkt en weer voor zoete koek aanneemt. Als kind begreep ik niets van de drukte erom heen.
De jarige zou in het middelpunt van de belangstelling moeten staan maar dat middelpunt wist mijn moeder altijd te vinden....... Ze zal het allemaal lief bedoeld hebben. Maar mijn moeder was al een week van te voren van kruin tot dikke teen gestrest. Rijp voor opname....
Als kind snapte ik er helemaal niets van. Jarig zijn is toch leuk? Naïef was ik nog, heel naïef..............
Familie kennissen en buren moesten  uitgenodigd worden. Met geen enkel persoon uit genoemde doelgroepen had zij een goede band. Met geen enkele!  Zij had zelfs met een aantal van hen een stilzwijgende ruzie of in ieder geval een meningsverschil waar nooit over gesproken werd.....
Er moest eigen gemaakte taart gebakken worden om een goede indruk te maken op de visite. Want wat zouden  ze wel niet van haar  kunnen gaan denken als moeder de vrouw het gebak bij de Hema ging halen.... Er moest echt van alles in huis gehaald worden qua snacks, hapjes ,chips en alles van de Appie Heijn natuurlijk. Altijd veel te veel van alles. Maar ja, anderen en hun meningen hé? Erg belangrijk!
Als de grote dag dan eindelijk was aangebroken liep mijn moeder , in haar nieuwe outfit , als een kip zonder kop door huis om het iedereen naar de zin te maken. Hell on earth!
De spanning in huis was te snijden. Mijn moeder aan de valium, mijn vader aan de cognac samen met familie die er eigenlijk niet wilde zijn, en ik tussen beide partijen in .......
Afschuwelijk!  Als kind heb ik het vieren van mijn verjaardag altijd als een grote ramp ervaren. Ik zag er vreselijk tegen op. Alles draaide om de schone schijn.
Al een aantal jaren laat ik mijn verjaardag voorbij gaan. Ik wil de traditie doorbreken.  Ik wil niet in de belangstelling, ik wil geen stress van te voren, geen slingers in vrolijke kleuren, ik wil geen visite, geen cadeaubon, geen handige kruimelzuiger, geen bloemetje van de pomp,  niet rondrennen als een of andere gestoorde bediende ,geen sacherijnige mensen die het gevoel hebben er te moeten zijn.....
Vandaag ben ik jarig. Met het accent op ik! Ik bepaal dus ook hoe mijn geboortedag eruit ziet en niet een ander. Zonder poespas en opgelucht dat het weer 11 Augustus is.........
Vandaag was ik jarig.