Het groene hart,
Na een lange dag werken,
loop ik langs de grachten.
Moe van het moeten, moe van alles,
Heb ik je soms zo nodig.
Door de steegjes loop ik,
naar je statige huizen.
En dan ineens hoor ik niets,
alleen het ruizen van je bladeren.
zachtjes snateren van je eendjes,
en het kabbelende water.
In de verte zie ik je prachtige fontein,
en de vijf groene vazen.
Je lijkt steeds vaker in alle rust,
alleen op mij te wachten.
Het groene hart,
aan de kronkelende Reest.
Bij jouw kom ik thuis,
bij jouw kom ik tot rust.
Wandelend langs je treurwilg,
je gras en je omgevallen boom.
Je hertjes en trotse pauw,
over je witte bruggetje.
Het groene hart,
Ik heb je stilte soms zo nodig.
En als ik na een dag vol moeten,
behoefte heb aan jouw.
Dan ben je er altijd, nu en later,
Het groene hart van Meppel.
Na een lange dag werken,
loop ik langs de grachten.
Moe van het moeten, moe van alles,
Heb ik je soms zo nodig.
Door de steegjes loop ik,
naar je statige huizen.
En dan ineens hoor ik niets,
alleen het ruizen van je bladeren.
zachtjes snateren van je eendjes,
en het kabbelende water.
In de verte zie ik je prachtige fontein,
en de vijf groene vazen.
Je lijkt steeds vaker in alle rust,
alleen op mij te wachten.
Het groene hart,
aan de kronkelende Reest.
Bij jouw kom ik thuis,
bij jouw kom ik tot rust.
Wandelend langs je treurwilg,
je gras en je omgevallen boom.
Je hertjes en trotse pauw,
over je witte bruggetje.
Het groene hart,
Ik heb je stilte soms zo nodig.
En als ik na een dag vol moeten,
behoefte heb aan jouw.
Dan ben je er altijd, nu en later,
Het groene hart van Meppel.